Μαντίνατ Χάμπου

(Medinet Habu). Νεότερη ονομασία περιοχής που βρίσκεται 700 χλμ. Δ του Λούξορ, στα όρια που τερματίζεται η βλάστηση και αρχίζει η έρημος. Αναφέρεται και ως Μαντίνατ Άμπου και Μεντίνετ Χάμπου. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι την ονόμαζαν Ντζεμέ και τοποθετούσαν εκεί την πρώτη εμφάνιση του θεού Άμμωνα. Στην τοποθεσία αυτή χτίστηκε ναός από τη δυναστεία των Θουτμωσιδών, που εξωραΐστηκε από μεταγενέστερους φαραώ. Στην ίδια περιοχή, πολλοί φαραώ έχτισαν νεκρικούς ναούς. Οι ναοί αυτοί καταστράφηκαν αλλά η οικοδομή του Ραμσή Γ’ διατηρείται αρκετά καλά. Γύρω από τη μεγάλη αυτή οικοδομή που είχε και τα ανάκτορα του, συγκεντρώθηκε η ζωή της αρχαίας Θήβας στα χρόνια της Νέας Αυτοκρατορίας. Όταν ήρθαν οι Άραβες, η κοπτική συνοικία που βρισκόταν εδώ, ήταν τόσο πολυάριθμη, που την ονόμασαν Μαντίνατ (= Πόλη) και καθώς Κόπτες μοναχοί είχαν εγκατασταθεί στην οικοδομή του Ραμσή, η Μαντίνατ πήρε τελικά την ονομασία Μ.X. (= Πόλη των Πατέρων) και τη διατηρεί μέχρι σήμερα. Από την Μ.X. δεν απέχουν πολύ οι δύο κολοσσοί του Μέμνονα (Aμένοφις Γ’) που οι αρχαίοι θεωρούσαν ένα από τα θαύματα του κόσμου. Ο καθένας τους έχει ύψος περισσότερο από 15 μ. χωρίς το υπόβαθρό τους. Οι κολοσσοί αυτοί, που παρουσιάζουν τον φαραώ καθιστό, θεωρούνται έργα του αρχιτέκτονα Άμεν Χοτέπ. Μάλιστα, λέγεται ότι τους κατασκεύασε σε περιοχή της Ερυθράς θάλασσας, όπου υπήρχαν μεγάλα λατομεία, και τους έφερε έπειτα στη σημερινή θέση τους.